MGA WIKANG OPISYAL: MGA WIKANG PANREHIYON, FILIPINO AT ENGLISH

           Naging wikang opisyal  sa Pilipinas ang ang Filipino ( na noo’y Pilipino) noong 1940 sa ilalim ng Batas Komonwelt Bilang 570. Sa taong 1968 ipinalabas ng kalihim ng Tagapagpaganap Rafael M. Salas ang Memorandum Sirkula Bilang 172 na nagbibigay-diin na ang ‘letterhead “ ng mga kagawaran, tanggapan, at mga sangay ng pamahalaan ay nararapat na nasusulat sa Pilipino,  pati na ang panunumpa sa tungkulin ng mga pinuno at empleado  ng pamahalaan ay sa Pilipino rin. Itong lahat ay mga kalakaran nakalipas na nagpapatunay na ang Filipino ay dati nang wikang opisyal sa Pilipinas. Ngunit, dahil sa nagbabago na ngayon ang kapakanan ng bawat isa at sa epekto ng globalisasyon, bukod sa wikang Filipino, kasama ang iba pang wika. Nangangahulugang hinirang ng mga pinuno ng bansa ang mga wika bilang opisyal sa paaralan, tanggapan at sa korenpondensiya—sa komunikasyon. Ang wikang opisyal ay nagsasaad na wikang magagamit sa transaksyonal na komunikasyon.

            Sa taong 1987, ang  mga wikang opisyal ay Filipino at English na may kinalaman sa layunin ng komunikasyon at pagtuturo. Itinampok rin ang mga wikang panrehiyon bilang pantulong sa mga wikang opisyal. Ito ay malinaw na  inihayag sa Seksyon 7, Artilulo XIV ng Saligang Batas.

Sa taong 2008,  minsan nabanggit sa talumpati ni Pangulong Noynoy ang kahalagahan ng tatlong uri ng wika sa ating buhay at lipunan. Ipinahiwatig niya na  “English para sa pangdaigdigang pakikipagtalastasan, Filipino para sa pambansang  pagkaunawaan, at wikang pangrehiyon para mapalapit tayo sa ating mga pinagmulan. Makabuluhan ang mensahe ni Noynoy   kaugnay sa wikang opisyal ng ating bansa at sa layunin ng ating pakikipagkomunikasyon. Sa kalakaran ng edukasyon, naging opisyal na rin bilang wikang panturo ang mga wikang panrehiyon. Ito ay isang pangangailangan upang malinang ang iba’t ibang kulturang kayamanan ng bawat lugar.

 Kung mabalik-balikan ang sakuna sa Tacloban, kung saan binabanggit-banggit sa balita ang storm surge na hindi naka-antig sa takot ng mga residenteng malapit sa baybaying dagat. Kung katawagan “lunop” sana iyon o iba pang katawagang lingid sa kaalaman sa mga kinauukulan ay tindi sana ang pag-unawa nila.

Bilang pagtugon sa pagpahalaga sa mga wikang panrehiyon, isang magandang pangayayari ang pagbabalita ng IBC Channel sa iba’t ibang wikang panrehiyon. Isa itong malaking pag-unlad sa larangan ng wika. Dito makilala nating wikang opisyal ang wikang panrehiyon kung pag-usapan natin ang mga kaalaman sa mga kaganapan sa ating lipunang ginagalawan.

Sa kasong pang-akademikong gawain, ano ba ang wikang opisyal sa disiplinang kultura at wika ng mga Pilipino, walang iba kundi ang wikang sinasalita ng mga Pilipino: Wikang Panrehiyon, Filipino,  at English. Ito ay mga wikang opisyal sa ating bansa sang-yon sa pangangailangan. Ito ay nagbibigay ng malawakang oportunidad upang linangin ang pagkilala sa sarili ng bawat isa na siyang pagkakilanlan ng mga ating bansa.